دستیابی استاد دانشگاه شریف به دانش فنی طراحی و ساخت رآکتور بستر سیال

به گزارس خبرنگار خبرگزاری صدا و سیما به نقل از روابط عمومی دانشگاه صنعتی شریف، دکتر محمد حلالی گفت: رآکتور یا کوره بستر سیال ( fluidized bed furnace) یکی از مهم ترین اختراعات در زمینه مهندسی متالورژی و مهندسی شیمی است که در حوزه متالورژی، از این روش برای فرآیندهای خشک کردن، تکلیس، تشویه و احیاء استفاده می شود.

دکتر حلالی اظهار داشت: کوره بستر سیال به عنوان آینده صنعت متالورژی استخراجی حرارتی در نظر گرفته می شود و هم اکنون این روش در فرآیند تولید فلزاتی مانند مس، روی، سرب، آلومینیوم و تیتانیوم کاربرد دارد.

وی افزود: همچنین در کشور فنلاند با استفاده از کوره بستر سیال (پروسه های Finmet و Fior) از کنسانتره مگنتیتی، آهن اسفنجی تولید می شود و در دانشگاه ها و مراکز تحقیقاتی کانادا، استرالیا و آمریکا پروژه های زیادی جهت بهینه سازی کارکرد کوره های بستر سیال در حال انجام است.

دکتر حلالی تاکید کرد: با وجود مزیت های بیشمار این پروسه نسبت به روش های قدیمی تر، این روش هنوز در ایران مورد بهره برداری صنعتی قرار نگرفته است و مطابق اطلاعات موجود، فقط در شرکت های آلومینای جاجرم جهت پروسه خشک کردن و در مجتمع سرب و روی بافق جهت تشویه از کوره بستر سیال استفاده می شود که البته هر دو دستگاه از خارج کشور خریداری و نصب شده است.

عضو هیات علمی دانشکده مهندسی و علم مواد دانشگاه صنعتی شریف همچنین به کاربردهای گسترده کوره بستر سیال در صنایع مختلف از جمله صنایع متولوژیکی، مهندسی شیمی، مواد غذایی و حتی محیط زیستی اشاره کرد و گفت: از این کوره می توان برای خشک کردن یا پودر کردن انواع مواد و سوزاندن زباله های خاص در حرارت های بسیار بالا استفاده کرد.

وی که بیش از 12 سال در دانشکده مهندسی و علم مواد دانشگاه شریف بر روی طراحی و ساخت کوره بستر سیال و همچنین دستگاه تبدیل زغال سنگ به گاز احیائی کار کرده و آن را به سرانجام رسانده است، افزود: طراحی و ساخت این کوره به طور کامل در دانشگاه صنعتی شریف انجام گرفته و سیستم تعیین زمان ماند کوره کاملا منحصر بفرد و بدون استفاده از نمونه های خارجی طراحی شده است.

دکتر حلالی با بیان اینکه ظرفیت تولید این کوره در حال حاضر حدود یکصد کیلوگرم در روز است، افزود: با توجه به دانش فنی به دست آمده، امکان ساخت کوره های کوچکتر و بزرگتر برای ما وجود دارد و درصورت تقاضا و سفارش صنایع مختلف، آن را در ابعاد مورد نیاز تولید خواهیم کرد.

وی گفت: تمام مراحل تست های آزمایشگاهی کوره با موفقیت سپری شده و تاییدیه های فنی لازم را کسب کرده است و تاکنون از آن جهت تولید اکسید روی از باطله های سرب و روی، استحصال اکسید منگنز از دی اکسید منگنز و احیاء ناقص کنسانتره هماتیتی به مگنتیت استفاده شده است.

مجری پروژه «طراحی و ساخت کوره بستر سیال جهت انجام واکنش های شیمیایی» افزود: هم اکنون از این کوره برای انجام دو پروژه کارشناسی ارشد برای تشویه خاکه های سولفیدی روی و سولفیدی مس استفاده می شود.

وی درباره دیگر دستگاه تولیدی خود با عنوان «دستگاه تبدیل زغال سنگ به گاز احیائی» نیز گفت: کوره بستر سیال در مراحل ابتدایی از زغال چوب استفاده می کرد که علاوه بر نداشتن صرفه اقتصادی، مشکلات زیست محیطی نیز به همراه داشت ازهمین رو تصمیم گرفتیم، سوخت زغال سنگ را جایگزین آن کنیم.

حلالی افزود: با توجه به وجود منابع عظیم زغال سنگ حرارتی در ایران و نبود مصرف صنعتی در مقیاس بالا برای آن، زغال سنگ می تواند به عنوان منبع تولید کننده گرما و گاز احیائی مورد استفاده قرار گیرد.