راه های دسترسی به علم الهی 

به گزارش خبرگزاری صداوسیمامرکزقزوین، حجت الاسلام والمسلمین عبدالکریم عابدینی در جمع اساتید مدارس علمیه قزوین که در مسجد شیخ الاسلام برگزارشد، گفت: امروز بسیاری از مستشرقین، یهودی‌ها، مسیحی‌ها، دانشمندان اروپایی و آمریکایی با حضور در کتابخانه‌های مسلمانان به قرآن پژوهی مشغول هستند، اما این شرایط کافی نیست، بلکه خروجی این کار آنها باید ایمان به حق و حقیقت قرآن و صاحب آن باشد.

امام جمعه قزوین بیان کرد: هرچیزی که ما در این دنیا می‌بینیم تجلی قدرت و عظمت الهی است، همه اسماءالله است و کلمه "اِقراء" مدرسه اندیشه و علم است، و هیچ چیزی حادثه و اتفاق نیست و ما هم آفریده خدا هستیم.

وی اذعان کرد: خداوند اولین معلم جهان هستی و ما دانش آموزان مدرسه دنیا هستیم، بنی آدم که از کرامت برخوردار است شایسته آموختن از مکتب الهی است، کتاب درسی این مدرسه قرآن کریم است و خروجی و نتیجه این مدرسه کسی است که صاحب کرامت بیشتری باشد. این کرامت هم از طریق تقوا و عبادت حاصل می‌شود.

حجت الاسلام والمسلمین عابدینی با بیان اینکه باید مراقب بود نگاه به علم، التقاطی نشود، اظهار کرد: باید بپذیریم که علم واقعی فقط نزد خداست و علمی که از غیرخدا صادر می‌شود تاریک و جاهلانه خواهد بود.

وی افزود: دسترسی به علم الهی راهکار مخصوص به خود را دارد، برای نمونه قرآن کسب تقوا را مسیر دستیابی به علم الهی معرفی می‌کند و می‌فرماید؛ گشایش درهای علم به روی انسان با تقوا امکان پذیر است و اگر می‌خواهید به قدرت تشخیص و دقت در فهم دست پیدا کنید باید باتقوا شوید.

امام جمعه قزوین، "تفکر" را راه دیگر دستیابی به علم الهی دانست و گفت: اهل ذکر انسان‌هایی هستند که در آفرینش زمین، آسمان و خلقت خدا تفکر می‌کنند و کسانی می‌توانند به این شرایط برسند که زمینه‌های کسب "ذکر" و ارتباطات مستمر با خدای متعال را در خود ایجاد کرده اند.

نماینده ولی فقیه در استان قزوین عنوان کرد: خدای متعال در قرآن به ما می‌آموزد که علم الهی را با دعا و با اصرار و درخواست از محضر خدای متعال می‌توان کسب کرد، یعنی ما با رفتار و عملکرد خود به گونه ای عمل کنیم که نزد خدای متعال خواستنی باشیم تا جوشش معنوی و علم الهی او نصیب ما شود.

وی با اشاره به اینکه علم الهی دارای آثار مخصوصی است، افزود: عالمی که دارای علم الهی است باید دارای خشیت باشد و عظمت الهی را درک کند، این شخص به خداوند امید و از گناهان خویش ترس و هراس دارد.