آن سوی قدام ماجراجویانه انگلیس در توقیف نفتکش ایرانی
با اقدام ماجراجویانه انگلیس در توقیف نفتکش ایرانی در تنگه جبل الطارق این سوال مطرح است که چه عواملی در اتخاذ یک چنین تصمیم گستاخانه موثر بوده است؟
در نگاه اول به نظر می رسد که این اقدام اجرای مسئولیتی است که از طرف گروه "بی" و بخصوص دولت ترامپ در راستای استراتژی احاله مسئولیت به این کشور بخصوص جناح حاکم "برگزیتی ها" واگذار شده است. بر اساس تحلیل رفتاری گروه " بی" و راستگرایان حاکم بر دولت ترامپ از زمان بدست گرفتن قدرت بر اساس رئالیسم تهاجمی عمل کرده اند و به اقتضای شرایط از استراتژی های این دیدگاه همچون: فریب، تله گذاری، باج گیری، احاله مسئولیت استفاده کرده اند و در مورد توقیف نفتکش ایرانی به یک معنا از استراتژی احاله مسئولیت استفاده شده است که البته برای برگزیتی های سرمست می تواند نوعی دام هم باشد هرچند که در مورد ایران نوعی باج خواهی محسوب می شود.
اما در اینکه انگلیس در ازای این خوش خدمتی چه مابه ازایی دریافت کرده یا خواهد کرد؟ می توان به چند مورد اشاره کرد:
نخست تعهداتی است که برگزیتی ها(هواداران خروج پروپاقرص از اتحادیه اروپا) در قبال گروه بی دارند چرا که روند تحولات نشان می دهد که از همان ابتدا ارتباط معناداری بین ظهور ترامپیسم در امریکا ، شکل گیری روند برگزیت در انگلیس ، رشد افراطی گری در فلسطین اشغالی به رهبری نتانیاهو، و کودتای نسل جدید تازه به دوران رسیده در عربستان و امارات به سرکردگی بن سلمان و بن زاید وجود داشته است و با توجه به اینکه اینها احساس می کنند با سرنوشت مشابهی مواجه هستند لذا در مواقع لزوم یکدیگر را پشتیبانی می کنند و به کمک هم می آیند و در اینجاست که برگزیتی های انگلیس با این خوش خدمتی سعی کرده اند به کمک اضلاع دیگر گروه بی بیایند هرچند که این اقدام می تواند هزینه ها و مخاطرات پیش بینی نشده برای بریتانیا داشته باشد.
دوم اینکه برگزیتی ها می خواهند به سبک دولت ترامپ حداقل بخشی از هزینه های خروج از اتحادیه اروپا را از جیب سعودی ها و اماراتی ها جبران کنند.
و در نهایت می توان به این مسئله اشاره کرد همچنانکه دولت ترامپ به اتخاذ سیاست های ملی گرایانه افراطی گام گذاشته و در این راه حتی به متحدان خود در ناتو و غرب نیز رحم نکرد و به باج گیری از آنها اقدام کرد برگزیتی ها هم می خواهند همین رویه را در دوره پسا برگزیت در پیش بگیرند و از این دید توقیف نفتکش ایرانی در منطقه مورد اختلاف با اسپانیا می تواند نوعی اقدام باج گیرانه از سوی این کشور هم باشد.
به نظر می رسد دولت انگلیس و برگزیتی های حاکم بر آن با این برداشت که در این ماجرا پای ایران در میان است لذا تصور می کنند اتحادیه اروپا همچون گذشته از مواضع اسپانیا به عنوان یکی از اعضای کلیدی این اتحادیه حمایت نخواهد کرد اما به نظر می رسد اگر اتحادیه اروپا بخواهد بین اسپانیا و انگلیس یکی را انتخاب کند به احتمال زیاد اسپانیا را انتخاب خواهد کرد که این می تواند انگلیس را بیش از پیش از اتحادیه اروپا دور کند.
---------------------------------
احمدکاظم زاده